Хугараагүй нуруу

Эр хүний сэтгэлийн талаар хүүрнэн өгүүлье. Төвөгтэй төрсөн энэ хүйс нь байгалиасаа яг үнэндээ өрөвчхөн төрдөг. Юмыг хүлээж авах, ухан бодохдоо гүнд нь хүртэл нэвтэрч чаддаг чадвартай. Гагцхүү тэдний бусдыг хамгаалах зөн нь гадагшаа биш дотогшоо урсгалтай болгосон аж. Шалдар булдар зүйл ярьж эмэгтэйчүүд шиг гоншигонох нь ховор. Хэр баргийн зовлонд үг дуугараад гомдол мэдүүлэх нь цөөн. Гаднаа гүдэсхэн гүргэр мэт боловч дотроо л хайр энэрэл буцалгаж байдгийм. Зарим эмэгтэйчүүд бухимдахдаа эрчүүдийг янз бүрээр л хэлдэг. Хэнэггүй залхуу, хувирамтгай, завхай, “эр хүнд итгэхээр эрхий хуруундаа итгэ” гээд л...
Энэ ч яахав эмэгтэй хүн бусдыг муулж хов жив ярьж доторхоо онгойлгодог байгаль эхээс өгсөн хөөрхийлэлтэй заяа нь тэр юм. Уй гуниг, хагацал зовлон ирэхийн цагт эр эмийн ялгаа эрс тэс. Эмэгтэйчүүд уйлж орилолдоно, эрэгтэй хүмүүс хөмхий зуулттай дүнсгэр дуугүй. Хэн илүү шаналдаг гэж бодно. Нулимсаа цээж руугээ урсгаж, бүхэл зүйлд өөрийгөө буруутган сэтгэлээ сэмлэдэг нь эр хүн л байдаг. Хэрүүл болоход эмэгтэй хүн л галзууран дөвчигнөж байдаг, харин эр хүн тайван сонсож суудаг. Энд би хагас дутуу эр хүний талаар бус жинхэнэ эр хүний мөн чанарын тухай л ярьж байна. Ээмэг, зүүлт, бөгж эрээн мяраан болсон эр хүн ямар харагдах билээ. Эм хүн л түүнийг эдэлж хэрэглэхээс бус эр хүн түүнд шунаад эхэлбэл хэн болох билээ. Нөхөрлөл гэдэг үг эм хүнд байдаг гэхэд эргэлзмээр. Хар бага наснаасаа хардах завгүй нөхөрлөж чаддаг нь эр улсууд л байдаг. Алдаа эндэгдлийг уужуу дотордоо өөршөөн уучилдаг нь эм хүн бус эр хүн л чаддаг. Угаас үг дуу цөөтэй гомдол мэдүүлдэггүй болохоор эрэгтэйчүүд эрхээ хамгаалъя гээд гудманд гарч жагссангүй, уулаас түшиг тулгуурын заяатай тэд эмэгтэйчүүдийнхээ тэнэглэлийг уучлан хэлтрүүлж битүү гунирхлаа дотроо хураасаар л явж байгаа... Эр, эм хоёр энэ орчлонд ижилхэн л алдаж онож, зовж зүдэрч байгаа. Нэг хүйс нь нөгөөгөөсөө илүү тавилантай юм бол байхгүй. Эмэгтэй хүний хэлдгээр эм хүйс илүү зовлонтой ч эр хүйсийнхээ ард хоцорч үлдэх нь элбэг. Эр хүн жаргалаар байдаг ч гэлээ эрт үхдэг нь тэднийг ямаршуухан зовлон амсдагийг харуулах биз.






Эх сурвалж http://hutska.blog.banjig.net