Гуниглаж суухдаа тэр шөнө нууцаа шивнээд явсан
Гурвалжин навч өнөө мөчирөө орхиод нисчихжээ
Борооны дараах үнэрт сэтгэл гэгэлзэн догдолсондоо л
Бодож явдаг нууцаа чамд итгэж шивнэсэн сэн
Тээж явдаг нууц минь хадгалахад тийм хэцүү санагдсан уу
Тэгээд л чи гунигласаар байгаад мөчирөө орхиод нисчихээ юу
Нойтон борооны дараах анхилуун салхинаар тасарч гарсан
Нов ногоон хүүхэн навч гунигтай л хийсэж яваа болов уу
Надаас хийсээд явчихсан нууцыг минь мэддэг навч минь
Нандин цагаан сэтгэлээ чи ямархан нэгэнд дэлгээ бол
Хөнгөн цас дээрээс будран өвөл ирлээ даарч байна уу
Хөлөртөл чинь тэврээд дулаацуулмаар байвч мөчиртөө чи алга даа
Зохиосон Б.Батзаяа
No comments:
Post a Comment