***

Тэвчихээс өөрийг үл хийнэ.
Тэр цонхны дэргэд ганцаараа сууна.

Цаана нь

Тэнгэрээс юу ч юм унана.

Цаг хугацаа зогсож

тамхины утаа танхимын голд бүжиг эргэнэ.

Түр салалт их хайрыг бадрааж өнгөц хайрыг унтраадаг...

Өвлийн сайхан өглөө

Өглөөний тунгалаг агаар хийгээд
Үүрийн шаргал наран чамайг минь гэрэлтүүлжээ
Нүдээ анин цээж дүүрэн амьсгалахдаа
Нарны илчийг хацрандаа шингээн мэдэрчээ...

Би мэдэрч байна

Гэрэлтэгч бяцхан охин минь, одоо бүх юм сайхан болно
Гэрт чинь сэтгэл татам нэгэн хүү ирнэ. Дэргэд чинь сууна.
Гал түлж, чамд хөгжим тоглож өгнө.
Гараас чинь атгаад л тэр цаг хугацааг зогсооно.

Ганцхан удаа инээгээч...

Нулимс шиг шорвог далайн гүнд
Нуугданхан байгаа загас мэт сэтгэл
Далай шиг нүд алдам гуниг дунд
Давалгаа хүлээн хөвөнхөн байнам

Хэзээ чи дарвуулыг минь дурлалын салхиар үлээх вэ?
Хичнээн жил би чамайг мөрөөдөнхөн хөвөх вэ?
Далдхан гунигаас үргээж эрэг рүү намайг дөхүүлэх
Давалгаа болгож над руу ганцхан удаа инээмсэглээч

Чамтайгаа шүлэг шиг амьдарна...

Би яг л энэ шүлэг шиг амьдарна...

Навчсын сэрчигнээ хийгээд шувуудын шулганах чимээтэй
Намрын хонгор салхи хацар илбэхэд би сэрнэ
Томоо нээсэн цонхон цаана хүүхдүүд гүйлдэх нь жаргалтай
Толины өмнө эхнэр минь үсээ самнах нь үзэсгэлэнтэй

Зүүдэнд ирсэн айдас үргээд л нисэх тэр мөчид
Зөөлөн инээмсэглэх хайр хөнжил сөхөн орж ирнэ
Өчигдөр бид хоёрын үнсэлцсэн хөгшин модны сүүдэрт
Өхөөрдөм үрс минь яг л шувууд шиг шулганах сонстоно

Би энэ шүлэгт дуртай...
Энэ шүлгийг би чамаараа төсөөлдөг...
Хэн юм бол гэж эргэлзээд хэрэггүй ээ
Чи минь шүү дээ... Чи минь...

***

Инээмсэглэлийг чинь энэ хэвээр нь хадгалж

Илүү биш, дутуу биш

иймээр чинь л чамайг хайрлаад

Барьж чадахгүй ч

ядаж шүргэхсэн гэх хүслээ авч үлдээд

Байхаас чинь байхгүй хүртэлх чамайг

дөнгөж таньж мэдрэх

Хонгор минь ямар сайхан юм бэ!

Чи мэдэх үү?

Чи санаж байна уу
Бид хоёр хөтлөлцөөд хамт алхаж байсныг
Чи мэдэх үү
Би чамайг хардаг байсныг

Чи санадаг уу
Би чамайг анх хэзээ үнссэнийг
Чи анзаарсан уу
Би чамд сайн байсныг

Урьд нь чи бас би
Ертөнцийн хоёр захад
Хориотой мэт оршдог байлаа
Одоо харин хамтдаа
Хил залган тусгаар тогтножээ

I hate you but I love you...

Чи яг л тэнгэрт нисэх шувуу мэт ихэмсэг
Чиний дэргэд би бяцхан жаал мэт гэнэн

Хоёр мянга арван нэгдүгээр оны сүүлийн тэмдэглэл

Өнөөдөр 2011 оны 12р сарын 31. Хүн төрөлхтөн он цаг хугацааг тоолж эхлээд бүхэл бүтэн хоёр мянга арван нэгэн жилийг ардаа орхижээ. Энэ урт удаан хугацаанд болсон үйл явдлыг тодорхой цаг хугацаатай нь мэдэж тэмдэглэж байхын тулд нэгэн жаран, нэгэн зуун, нэгэн мянган гэж ангилжээ. Миний хувьд, бидний хувьд хоёр дахь мянган жилийн төгсөл үед энэ дэлхий дээр ирж одоо гуравдугаар мянган жилийн эхэн үед амьдарч байна. Зуунаар ярьвал хорьдугаар зуунд төрж хорин нэгдүгээр зуунд амьдарч явна. Хэрэв чадал байвал дараагийн зуун жилийг үзэж ч болох юм. Гэхдээ бараг л боломжгүй зүйл биз. Бидний үр хүүхдүүд л хорин хоёрдугаар зуунд аж төрөх болно.
Тэгээд бодохоор бид үнэхээр өчүүхэн богино хугацаанд л энэ дэлхий гэгч аугаа том гараг ертөнц дээр хүн гэж амьдардаг байх нь. Тэгсэн хэрнээ энэ богино хугацаанд үнэхээр их зүйл тохиолдох юм.