Ямар ч л байсан их л завгүй гэртээ байлаа. Цаг нилээд орой болж. Гэнэт тог тасран хав харанхуй болоход лаа асаахаас залхуурч буйдан дээрээ шигдэн суув. Нам гүм.., тайван, нэг л сайхан мэдрэмж төрөн, тог тасраад ингэж хэвтэх сайхан шүү гэж бодлоо... Гэтэл утас дугарав. Танихгүй нэгэн дугаараас "Цонхоороо хар даа" гэх мэссежийг уншаад шууд л босч хөшгөө яран их хотын амьдралыг харж хааяа нэг бодолд автдаг тэр л цонхоороо ялимгүй догдолсон сэтгэлээр өнгийн харлаа.Гадаа цас оржээ... Бүр том томоороо малгайлан бударч, цасны ширхэг бүрээс гэрэл цацрах шиг нүд баясан сэтгэл уужирлаа. Тэнгэрээс хөвсийн унаж ертөнцийн муу муухай бүгдийг даран ариухан цагаан шинэ ертөнцийг бий болгож буй тэр цасан ширхэгүүд нүдний өмнүүр бүжиглэн байхыг хараад өөрийн эрхгүй урт гэгч нь санаа алдан нүдээ зөөлөн анилаа...
Угаас цас бороонд ухаангүй дурлагч миний сэтгэл намайг нэг мэдхэд цасан дунд тэнгэр өөд харан зогсоочихсон байлаа. Би гэрээсээ холдон хүнгүй нам гүмрүү элдвийг бодон мөрөөдөлд автан алхалсаар байв. Тэр болтол нөгөө дугаараас хариу ирээгүй л байлаа.
Зөндөө удаан алхсан ч би огт даарсангүй. Хүйтэн ч цаанаа л дулаахан санагддаг энэ улиралд би хайртай... Цас орсны дараах цэнгэг агаараар амьсгалах би дуртай...
Би явсаар нэг том гацуур модны доор ирэн дээш ширтлээ. Тэргэл саран үүлэн чөлөөний завсраар дөнгөж цухуйж харагдав. Тэнд би тэнгэрлүү ширтэн энэ хорвоо ертөнц яагаад ийм сайхан, амьдрал гэдэг яагаад тийм амттайг бишрэн зогсож байсан юм.
Тэнгэр цэлмэж сарны туяа цасан дээр ойн гялтганаж тэр шөнө мөнгөн шөнө болон хувирлаа. Эргэн тойрон нам гүм цав цагаан, тэнгэрт бүртийх ч үүлгүй, мөнхийн одод анивчин гялбаад мөнгөн саран мишээн цацархад хүний сэтгэлээс түүнийг орлуулах ямар ч гайхалтай үг үл олдоно...
***
Үргэлжлэл бий...
ene yagaaad ch yum hudlaa yum shig sanagdaj bn. tiim saihan zuil gj bhgui bh aa. eswel mash ih bayr baysaltai bsn bolohoor horwoogiin ereen baraaniig bish sain saihaniig hedhen horomt harsiim bolow u da.
ReplyDelete